Sunday, March 12, 2006

1-2-3-4-5-6-7-8-9....10.

1- ....eski bir kitap, tozlanmış biraz...
hiç ait olmadığım bir 'mit'e ait mavi bir kahraman
cebimde hiçbir şey yok senin için sakladığım
çok eskiydi her şey, tozunu bile almadım
bu gece dün gece gelecek
yalnız mıyım
ben hiç o mite ait olmadım
kendime aittim
hiç yalnız kalmadım

2- sürü sürgünde
çıplak ayak dolaşıyorum
zor olmuyor alışığım
ne ilk ne de son gece

tanırım tanıdıktır
cesaretle başlayan cümleler

ben cesaretle başlayan cümlelere hiç başlamadım
o mite ait değilim ben, hiç olmadım

3- ne dersek diyelim
uçuşuyordu saçlarım
ve şaşırtıcıydı polenlerle gelincikler
sokak kedileri ve tüm sokaklar
gecelerden korkmazdık
ve yinede uzatıyordum saçlarımı.
ne kadar dışında duruyorsak
o kadar çok gördüğümüzü sanırız
oysa daha çok acıtır içerde olmaktan bilemezsin
ben hiç o mite ait olmadım

4- ‘karmam’ karışık... kafam karma karışık...

5- uzun gövdeli ormanların içinde bir elftim.
Biraz peri kızı biraz cadı!
kimse bilmedi
herkes kendinin kahramanı oldu biraz
bir daha kaybolamam...

6- Sanırım sanılarla yaşamamalı insan
kendi mitimin kahramanıyım
ait olmadığım bir mite sahip çıkamam
cebimde hiç bir şey yok sakladığım
ben o mite ait olamam

7- hiç duru olmadım durulamadım ben
ne yüzüm gözüm ellerim ne içim
öyle görünse de yanıltıcı bir sakinlik... bendeki.
kızınca kendime hiç şaşırmadım

8- gündüzlerin en erken olanını severdik
gecenin en geç olanını
yine de baş edemediğim bir uyku
kahvaltı edemiyorum artık
ve pişiremiyorum gece yarıları salçalı makarna
yine de
severim içine mısır ve dereotu konmuş salatayı...

9- Bırakmak ipi yere düşüşünü görmek
inatla tutuşunu
sayıyorum içimden 1,2,3,4,5,6,7,8,9,

10- ... ... ... tuhaf yinemi zaman burkuluyor... ... ...